نگرشی بر توانمندیهای دولت الکترونیک در افزایش و توسعه حکمرانی خوب
محمد جواد عزیزی فر
دانشجوی دکترا جغرافیا سیاسی دانشگاه خوارزمی تهران azizifar2000@yahoo.com
چکیده
حکمرانی خوب مفهومی است که از اواخر دهه 1990 به عنوان کلید معمای توسعه در ادبیات توسعه مطرح گردید. حکمرانی خوب محصول مشارکت سه نهاد دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی است .بانک جهانی حکمرانی خوب را بر اساس شش شاخص حق اظهار نظر و پاسخگویی،ثبات سیاسی،کارایی دولت، کیفیت قوانین و مقررات، حاکمیت قانون و کنترل فساد تعریف میکند. غایت و چشم انداز حکمرانی خوب رسیدن به نقطه عدالت خواهی و عدم تبعیض ،یکسان نگری و ارائه خدمات یکسان به همگان است و این مهم شدنی نیست جز در سایه رشدو گسترش نهادهای دموکراتیک . با ظهور فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی دولتی برخواست که هدف آن ساختن دولتی کوچکتر، کارآمدتر و سالم تر و جامعه ای آگاه تر با کیفیت مطلوب زندگی است. در این مقاله سعی بر آن است که مولفه های حکمرانی خوب از چهار منطر علم حقوق بشر ، علوم سیاسی ، جامعه شناسی و جغرافیا مورد بررسی قرار گیرد و به توانمندیها و تاثیرات دولت الکترونیک در استقرار حکمرانی خوب پرداخته میشود. در این راستا نتایج تحقیق حاکی از آن است که به شرط تحقق زیر ساختهای فنی و فرهنگی مورد نیاز دولت الکترونیک ، نه تنها نیل به تسریع حکمرانی خوب میسر میشود ، بلکه دولت الکترونیک خود بالذات موجد دموکراسی و استقرار حکمرانی خوب است .
واژه های کلیدی : حکمرانی خوب ، دولت الکترونیک ، توسعه ، اقتصاد آنلاین
بررسـی ظرفیتهای فضـای سـایبری بر اتحاد و انسجام اقوام ایرانی
نویسنده : محمد جــواد عــزیـزی فر /افشین متقی
دکتر افشین متقی[1]- استادیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی
محمدجواد عزیزی‌فر[2]- دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی
چکیده
نوع استقرار و چینش اقوام ساکن در ایران منجر به بروز تحلیل ها و نگاههای عمدتا امنیتی میشود.اما از منظر عوامل وحدت بخش ودر راستای تحقق امنیت ملی ، اقوام نه به تنهایی متن هستند و نه در حاشیه، بلکه پیوندهای قومی بخش مهمی از شناسنامه اقوام و به عنوان نماد هویت ساز جامعه ایرانی محسوب میشوند.یکی از عناصر تکامل قومیتها در طول تاریخ روابط ارتباطی ایشان بوده است در این خصوص گسترش فزاینده فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی در سال های اخیر، حیات بشری را در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و تحت تاثیر قرار داده است و منجر به تشکیل جامعه شبکه ای شده ، که وجه غالب ارتباطی فضای معاصر را شکل میدهد و دارای اثر گذاری در ابعاد مختلف است.در این فضا که مشهور به فضای سایبری است با توجه به اثرات شگرف آن درایجاد تحولات ساختاری و عملکردی دو سوال عمده مطرح میشود است .
- توانایی تاثیر گذاری فضای سایبری در ارتباط و تعامل اقوام با یکدیگر
- توانایی تاثیر گذاری فضای سایبری در ارتباط اقوام با حکومت مرکزی و افزایش اتحاد و انسجام ملی
مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی صرفا به نقش و ظرفیتهای فضای سایبری و راهکارهای افزایش تعامل اقوام با حکومت و بررسی نقش این فضا به عنوان عاملی در راستای راههای انسجام بیشتر اقوام ایرانی خصوصا اقوام مستقر در حاشیه های کشور میپردازد.نتایج تحقیق بیانگر آنست که علی رغم توانایی بالای فضای سایبری در ایجاد تحولات شگرف در جهت افزایش اتحاد، انسجام و همدلی اقوام تاکنون از ظرفیتهای این فضا به طور مناسب و شایسته استفاده نشده است.
واژگان کلیدی : اقوام ، فضای سایبری،انسجام و اتحاد، فناوری اطلاعات و ارتباطات
فِدِرالیسم
(Federalism) نظام سیاسی چندساخت است که در مقابل نظام سیاسی تک‌ساخت یعنی حکومت متمرکز قرار می‌گیرد.
فدرالیسم نظام سیاسی ویژه‌ای است که به موجب آن:
§ در کنار یک حکومت مرکزی، چند حکومت خودمختار و محلی دیگر هم وجود دارد که اقتدار و وظایف دولت، میان حکومت مرکزی و حکومت‌های محلی تقسیم میشود.
§ دولت‌های محلی هر کدام بنا به موقعیت، از حاکمیت یا قسمتی از حاکمیت خود به نفع دیگری که قدرتمندتر است و یا به نفع دولت مرکزی، صرفنظر میکند و در عوض مورد حمایت آن دولت قرار می‌گیرد. البته روش‌های خاصی برای حل اختلاف میان حکومت مرکزی و حکومت‌های محلی مقرر می‌گردد.
§ به بخش‌ها و حوزه‌های محلی کشور، حقوق و وظایف ویژه‌ای واگذار می‌گردد.
§ در این روش و جریان سیاسی اغلب دو فاکتور مورد نظر است:
1. تمرکززدایی در کشور و به رسمیت شناختن خودمختاری و قدرتهای منطقه‌ای
2. ایجاد و تقویت فدراسونی بین کشورهای مختلف دارای حاکمیت ملی
به واحدهای تقسیمات سیاسی در نظام فدرالی بیشتر ایالت گفته میشود تا استان
صفحه قبل 1 صفحه بعد
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
