نویسنده: محمد جواد عزیزی فر

مهمتری معیارهای طبقه بندی تئوریهای دولت منشا ماهیت دولت، غایت دولت، حدود آزادی فرد و اقتدار دولت است.(وینسنت، 1383). گسترش تکنولوژی وهمه گیرشدن تقریبی  فناوری اطلاعات و ارتباطات،  تحلیل ها و تعاریف  متفاوت در کارآیی یا پاسخگو بودن دولتها ایجاد کرده است. امروزه تکنولوژی  جزیی جدایی ناپذیر از زندگی جوامع انسانی در نظر گرفته میشود .به نحوی که  به صورت عمده علایق و کانون توجه فکری بسیاری از افراد تبدیل شده است . دولت الکترونیک در پاسخ به نیازهای رو به افزایش جامعه و در جهت افزایش خدمات دهی به جامعه و همچنین زمینه های مشارکت بیشتر شهروندان بوجود آمده و از جمله مباحث آن برگزاری انتخابات به صورت الکترونیکی می باشد که مدتی است دستور العمل  زمینه های برگزاری آن  توسط نهادهای اجرایی انتخابات کشور مد نظر قرار گرفته است. پرسش اساسی که در رابطه با انتخابات الکترونیک مطرح شود این است که آیا انتخابات برگزار شده تا چه حد با تعاریف رایج برگزاری انتخابات  استاندارد الکترونیک و تجربه های آن در دیگر کشورها مطابقت دارد؟ و آیا زمینه های لازم و بستر امن این نوع از انتخابات برقرار می باشد ؟ نوشتار حاضر در راستای پاسخگویی به این سوالات و حاصل کار مطالعات کتابخانه ای و تجربیات نویسندگان در امر انتخابات می باشد.

واژگان کلیدی :دولت ،دولت الکترونیک ، انتخابات الکترونیک،فناوری اطلاعات و ارتباطات 

روش و روش شناسی تحقیق

روش شناسی مقاله حاضر  با استفاده از برداشت پارادایمی به عنوان نمونه مدل تاکید دارد .در این روش پارادایم درپی دست یابی به نمونه های خاص از بهترین راه حل ها یا راه حل های نوعی تکیه دارد. در این نوع هرچند فرایندها بسیار واضح و واقعی است اما کاربردهای محدودی دارد . به لحاظ ماهوی پرسش های اساسی و پروسه هایی که در این نوع از تحقیقات مطرح میشوند چون در دو نوغ فضا (واقعی و مجازی )مطرح میشوند ، محدوده های بررسی علاوه رهیافت معرفت شناسانه و فنی ملزم به توجه به  چارچوب های هستی شناسانه هستیم.روش مورد استفاده در این تحقیق فوق استفاده از منابع کتابخانه ای  ، اینترنتی و میدانی صورت گرفته وبخشی از آن حاصل تجربیات فردی نگارندگان در امر اجرای انتخابات الکترونیک می باشد.

((مقاله دردست تدوین و اماده انتشار  می باشد. بزودی آپلود میشود.))

از نظریات عزیزان استقبال می نماییم ...

من، آدميرال مولن، سازمان ملل را اداره مي‌کنم!

روز چهارشنبه 8 دي‌ماه 1389 يک خبر مهم، اما عادي شده و تکراري، در رسانه‌هاي غرب و سپس کشورهاي جهان اسلام، انعکاس پيدا نمود: « آمريکا هشدار داد، هر قطعنامه‌اي که عليه اسراييل در سازمان ملل مطرح شود، بلافاصله توسط ايالات محتده وتو خواهد شد.»
اين خبر مهم و تکراري، در شرايطي که رژيم صهيونيستي تعهدات خود را در مذاکره با دولت محمود عباس زيرپا نهاده و به شهرک‌سازي و يهودي‌سازي بيت‌المقدس ادامه مي‌دهد، ما را برآن داشت تا دليل اين دريدگي ايالات متحده را از حسن عباسي، رئيس مرکز بررسي‌هاي دکترينال جويا شويم.

• آمريکا يک بار ديگر اعلام کرد هر نوع قطعنامه عليه رژيم صهيونيستي را وتو مي‌کند. نمي-پرسم چرا، چون همه بر تعهد آمريکا به رژيم صهيونيستي واقف هستند. پرسش من اين است که نسبت آمريکا با سازمان ملل چيست که اين‌گونه آن را ملک خود و ابراز هژموني خود مي‌نماياند.
بله! بسم الله الرحمن الرحيم. خب، همان گونه که شما اشاره کرديد، موضوع «وتو» قطعنامه ضد اسراييلي از سوي آمريکا در سازمان ملل موضوع روشن و شناخته شده‌اي است. آمريکا بارها چنين قطعنامه‌هايي را وتو کرده است، که خود نافي دو ارزش(مورد ادعاي) آمريکاست، يکي حقوق بشر، و ديگري مقوله‌ي دموکراسي. در واقع با ايجاد حاشيه‌ي امن براي رژيم صهيونيستي، توسط وتو قطعنامه‌ها عليه اسراييل، به نقص سيستماتيک حقوق بشر پرداخته است. هم‌چنين با استفاده از پديده ناعادلانه «وتو»، عملاً مقوله دموکراسي به چالش کشيده شده و پديده‌ي«وتو» به ابراز ديکتاتوري جهاني آمريکا تبديل شده است. يادآوري مي‌کنم که ساير کشورهايي که از اختيار«وتو» برخوردارند، يعني روسيه، چين، انگليس و فرانسه، هيچ‌يک از پديده ظالمانه«وتو» به اندازه آمريکا استفاده نکرده‌اند.
به پرسش شما مي‌پردازم که در آن نسبت آمريکا با سازمان ملل را مي‌جوييد. در جمهوري اسلامي، قاعده اين است که دکترين امنيت ملي، فوق دکترين دفاعي و هم‌چنين دکترين نيروهاي مسلح ايران است. اما در ايالات متحده آمريکا، اين قاعده برعکس است، يعني استراتژي امنيت ملي، و استراتژي نظامي ملي، تابعي از دکترين نيروهاي مسلح ايالات متحده هستند. شما را ارجاع مي‌دهم به «دکترين نيروهاي مسلح آمريکا» که در دوم ماه مه 2007 تنظيم شده است و در بيستم مارس 2009 اصلاح شده و تاکنون مبناي عمل ايالات متحده در جهان است.

به گزارش فارس، «علی ابراهیم» از تحلیلگران مسایل استراتژیک با درج مقاله‌ای در روزنامه لبنانی الاخبار به فعالیت‌های جاسوسی صهیونیست‌ها در مراکش پرداخته و می‌نویسد: دیر زمانی است که رژیم اسرائیل در شمال آفریقا حضور دارد. گفته ها حاکی از آن است که این رژیم با واسطه و بی‌واسطه با حسن دوم، پادشاه مغرب در ارتباط بوده است. در حال حاضر هم وضع چندان تغییر نکرده و گفته می‌شود آندره آزولای، مشاور محمد ششم – پادشاه کنونی – جاسوس رژیم اسرائیل به شمار می‌رود.

مشاور شاه مراکش جاسوس اسرائیل است

در آغاز سال جاری «جاکوب کوهن» نویسنده فرانسوی و یهودی مراکشی الاصل که از مخالفان مشهور صهیونیسم به شمار می رود با نوشتن مقاله‌ای سرو صدای زیادی در این کشور به راه انداخت. وی گفته است که مشاور حسن دوم، پادشاه پیشین مغرب، همچنان موقعیت خود را حفظ کرده وهم اکنون در دربار محمد ششم برای رژیم اسرائیل جاسوسی می کند. این نویسنده فرانسوی، آندره آزولای را یهودی وابسته به شبکه «سایانیم» می داند. این شبکه برون مرزی متعلق به موساد است و جاسوسان یهودی غیر اسرائیلی در آن عضویت دارند.

جاکوب کوهن که خود به سال 1944 در شهر مکناس مغرب دیده به جهان گشوده است، در این مقاله می نویسد آندره آزولای به سال 1941 درخانواده‌ای یهودی در شهر صویره در جنوب مغرب به دنیا آمده و هم اکنون از مهمترین اعضای خارجی شبکه سایانیم به شمار می رود که اسرائیلی ها آنها را از جای جای دنیا به خدمت می گیرند.

طی هفته‌های اخیر بحث حضور منافقین در خاک جمهوری آذربایجان و حمایت‌های لجستیکی و مالی این کشور از گروه‌های برانداز و ضد منافع جمهوری اسلامی ایران واکنش سخنگوی وزارت امور خارجه ایران را سبب شد. این در حالی است كه بحث در باب اقدامات ضدایرانی جمهوری آذربایجان تازگی ندارد و بارها مطرح شده و در سوی دیگر، تهران نیز رسماً به کشورهای همسایه در خصوص تبعات اقداماتی از نوع اسکان منافقین در خاک خود بر روابط دو سویه و مثبت‌شان با تهران هشدار داده است.

 اصولا" یكی از متغیرهای اصلی در شكل گیری روابط میان كشورها بر پایه عوامل جغرافیایی و ژئوپلیتیكی استوار است، امری که در یك بستر زمانی متغیرهای تاریخی و حتی فرهنگی را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. ویژگی مهم نقش متغیرهای ژئوپلیتیك در شكل گیری روابط میان كشورها دیر پا بودن و ثبات آن در طول زمان است، این امر برخلاف نقش متغیرهای سیاسی است كه در طول زمان دچار تغییر و دگرگونی میشوند.

در واقع روابط مبتنی بر متغیرهای ژئوپلیتیك بر پایه جغرافیا و روابط مبتنی بر سیاست مبتنی بر عوامل ایدئولوژیك، حزبی، جناحی و گاه حتی بر پایه عناصر و اندیشههای سیاسی شكل می گیرند، لذا تفاوت عمده آنها دیرپایی اولی در برابر گذرا بودن دومی است. با توجه به این ویژگیهاست كه تنظیم روابط خارجی و برقراری روابط دوستانه میان كشورها بر مبنای مؤلفههای ژئوپلیتیك میتواند موجب صلح و ثبات پایدار در میان كشورهای همسایه شود.

 در سال های دهه 1950، دیوید بن گوریون رهبر اسرائیل در صدد بود تا یک اتحادیه خاورمیانه ای غیر عربی شامل ترکیه،اتیوپی، ایران و اسراییل به وجود آورد. این تلاش درنهایت به دلیل سقوط شاه ایران به شکست انجامید.

در منطقه قفقاز جنوبی و در شمال رود ارس، کشوری به نام جمهوری آذربایجان وجود دارد. این کشور، روزگاری جزو قلمرو سرزمینی ایران بوده است که در نتیجه بی تدبیری حاکمان قاجار از ایران جدا گشته و سالها تحت لوای تزارهای روسیه و پس از آن نیز به عنوان یکی از جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی تحت سیطره ی بی چون و چرای حکومت کمونیستی مسکو قرار داشت.

سرزمینی که امروزه جمهوری آذربایجان نام گرفته است در اثر جنگ‏های روسیه و ایران‏ طی قراردادهای گلستان در سال 1813 و ترکمنچای در سال 1828 از ایران جدا و ضمیمه‏ روسیه گردید و برای نخستین بار پس از سقوط امپراتوری روسیه در سال 1917 و با روی کار آمدن بلشویک‏ها با استفاده از خلاء قدرت و با کمک ترک‏های عثمانی موفق شد در سال 1918 حکومتی تحت عنوان جمهوری آذربایجان را تشکیل دهد. این حکومت در سال 1920 از سوی‏ ارتش سرخ روسیه لغو و قلمرو آن در داخل اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت که تا سال 1991 یعنی تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به حیات خود ادامه داد. در سال 1991 در کنار دیگر جمهوری‏های اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان نیز اعلام استقلال کرده و به عنوان کشوری‏ مستقل به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.پس از فروپاشی شوروی در سال 1991 میلادی، کشورهای جدیدی به عرصه حیات سیاسی در محیط بین الملل قدم نهادند که تجربه چندانی برای فعالیت در عرصه های منطقه ای و جهانی نداشتند و این نکته زمینه ای برای متمایل شدن این کشورها به دیگران و نیز توجه دیگر قدرت ها به این جمهوری های نوظهور شد و رقابت نانوشته ای میان قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای برای نفوذ در این جمهوری های تازه استقلال یافته شکل گرفت.

سازمان اطلاعات و وظایف ویژه (موساد) نام سازمان اطلاعات خارجیه اسرائیل است. مسلما این سازمان هم از قواعد حاکم بر  تمام سازمانهای اطلاعاتی دنیا اطاعت میکند و البته با توجه به حساسیت سیاست‌های کلی کشور اسرائیل فعالیت های این سازمان از چهارچوب های رایج فراتر رفته و با اینکه یک سازمان کوچیک است از غولهای اطلاعاتی دنیا به حساب میاید. باید دقت کرد که موساد به مسائل امنیتی و اطلاعاتی در داخل اسرائیل اهمیتی نمیدهد و این وظایف بر عهده سازمانهای دیگری مثل «دودیوان» و «شاباک» گذاشته شده است.
این سازمان توسط بن گوریون و در سال 1951 تاسیس شد. بن گوریون جمله جالبی در مورد ضرورت وجودی این سازمان داره که واقعا عمیق است:
«برای کشور ما که از ابتدای تاسیس تحت فشار دشمنانش قرار داشته است ، اطلاعات به عنوان خط مقدم دفاع ضروری است و ما باید به خوبی بیاموزیم و بدانیم که در اطرافمان چه میگذرد »

1. رئوبن شیلواخ  (1959-1909)      

2. ایسر هرئل (2003 – 1912)